محاربه چیست و حکم آن چیست؟
ریشهی واژهی مُحارَبه، «حرب» است و در اصل بهمعنای «سلب» و گرفتن است. مُحارَبه در فقه بهمعنای سلاحکشیدن بهروی مردم، بهقصد ترساندن آنان است. بهفتوای فقها، هرکس که آشکارا و بهزور، مال دیگری را بگیرد یا مردم را به اسارت ببرد، محارب است. در قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲، در مادهی ۲۷۹، کشیدن سلاح بهقصد جان، مال یا ناموس مردم یا ارعاب آنها، بهنحوی که موجب ناامنی در محیط شود، محاربه است.